Milas Labranda Kargıcak Köyü Labranda
Zeus Labrandos’un kutsal alanı olan Labranda, Milas’ın 14 km. kuzeydoğusunda yer almaktadır. En eski buluntular yaklaşık MÖ.600 yılına aittir.
6. ve 5. yy.’da kutsal alan, sonradan tapınak terası olarak kullanılan küçük suni bir düzeltiden oluşuyordu. 497’de kutsal alanda bir savaş yapılır ve Karia ordusu müttefikleri Milet’lilerle beraber Pers ordusuna yenilirler. MÖ.4.yy. tapınağın en önemli devridir. Mausolos (377-352) ve İdrieus (351-344) adlı satraplar zamanında burası yeni bir görünüm kazanır.355’te Labranda’daki yıllık kurban şöleninde Mausolos kendisine yapılan bir suikastten son anda kurtulur. Bu mutlu kurtuluş nedeniyledir ki burada bir dizi suni teraslar, küçük bir Dor bina, anıtsal merdiven, iki geniş ziyafet salonu (andronlar), sundurmalı yapı (oikoi), stoa ve etrafı sütunlu Zeus Tapınağı gibi geniş çapta inşaat faaliyetleri başlatılmıştır. 344’te İdrieus’un ölümüyle bu imar faaliyetleri son bulmuştur.
Kutsal alanın kült yeri olarak kullanılması MS.4.yy.’da meydana gelen büyük yangın felaketiyle son bulmuştur. Labranda’daki kutsal alana Mylasa’dan başlayan ve 8 m. genişliğinde olan kutsal yol ile ulaşılırdı. Bu yolun üzerindeki döşeme izleri günümüze kadar koruna gelmiştir. Alana iki giriş binasından biriyle geçilir. Dor binası diye adlandırılan yapı dikdörtgene yakın düzensiz oluşumuyla güney propylon binasının hemen doğusunda yer alır. Kuzeye dönük, dört sütunlu ön avlulu, mermer cepheli, Dor düzeninde bir yapıdır. Roma Dönemi’nde bu küçük bina hamam külliyesine dahil edilmiştir.Propylon bölgesi kuzeyde etkileyici bir duvarcılık gösteren, üzerindeki dört geniş geçitle uzun odalara açılan bir duvarla sınırlanır. Bu uzun odalar depo veya hazine odalarıdır. Geniş bir yapı külliyesinin bir kısmını oluştururlar. Bu yapı doğuda ve daha üst seviyede yer alan kutsal yemek için kullanılan 6 dörtgen odalı, sundurmalı yapı ile sınırlanır. 12 m. genişliğindeki merdivenle orta terasa ulaşılır. Burada Mausolos’un Andronu (Andron B) yer almaktadır. Bu Hekatomnos Sülalesi’nin başlattığı ilk yapıdır. Dörtgen cellası ve arka kısımda bulunan geniş dikdörtgen girintisi ile mabet benzeri bir binadır. Bu girintide olasılıkla Mausolos’un karısı ve kızkardeşi olan Artemisia’nın belki de Zeus’un heykelleri saklanıyordu. En üst terasta yer alan Zeus Mabedi doğuya dönüktür. En eski evresi 4.yy.’a tarihlenir. İkinci evrede cellanın boyutlarına uydurabilmek için 6 cephede, 8 yanlarda olmak üzere bir sütun dizisi ve cellanın arkasına bir mekan (opisthodomos) eklenmiştir. Bu sütunlu mabed İdrieus tarafından takdis edilmiştir. Düzenindeki ayrıntılar ve genel konumu nedeniyle bu mabed Priene’deki Athena Mabedi ile benzerlikler gösterir. Bu da her iki mabedin mimar Pytheos tarafından yapıldığına işaret eder. Mabedin güneybatısında ve yakınında İdreus’un Andronu (Andron A) bulunmaktadır. Yerleşmenin en iyi korunagelen binasıdır. Güney duvarı döşeme seviyesinden 7.9 m. yüksekliğindedir. Plan olarak Mausolos’un Andronunun aynısıdır. Cellanın içinde kutsal ziyafet sırasında kullanılan sedirlerin yer aldığı alçak sıvalı sekilerin izine rastlanır. Arka duvarda yer alan nişte kral ailesi İdrieus ile ve karısı Ada ve Zeus’un heykelleri saklanıyordu. Oikoi, antalar arasında yer alan dört Dor sütunlu sundurmanın arkasındaki boyutları eşit olmayan iki dikdörtgen odadan oluşmaktadır. Bu binanın çatı kaplaması da kısmen Dor, kısmen İon düzenlerinin karışımıyla oluşmuştur. Bu bina muhtemelen hem kutsal alanın arşivi olarak hem de rahiplerin çalışma yeri ve kutsal ziyafet için kullanılmıştır. Kutsal alanın kuzeyinde dik bir yokuş yer alır. Bunun güney yamacında mabedin üzerinde 15 m. uzunluğunda bir mezar yer almaktadır. Mezar odası ve girişi çıkıntılı tonozludur. Çatı Dor düzeninde granitten yapılmıştır. Kutsal alanın 200 m. batısında arkası istinat duvarıyla takviyeli stadyum bulunmaktadır. Her iki başta da yarışların başlama ve bitiş taşları halen mevcuttur. Kutsal alanda yapılan beş günlük şölen sırasında burada da yarışların düzenlenmiş olması gerekmekt
6. ve 5. yy.’da kutsal alan, sonradan tapınak terası olarak kullanılan küçük suni bir düzeltiden oluşuyordu. 497’de kutsal alanda bir savaş yapılır ve Karia ordusu müttefikleri Milet’lilerle beraber Pers ordusuna yenilirler. MÖ.4.yy. tapınağın en önemli devridir. Mausolos (377-352) ve İdrieus (351-344) adlı satraplar zamanında burası yeni bir görünüm kazanır.355’te Labranda’daki yıllık kurban şöleninde Mausolos kendisine yapılan bir suikastten son anda kurtulur. Bu mutlu kurtuluş nedeniyledir ki burada bir dizi suni teraslar, küçük bir Dor bina, anıtsal merdiven, iki geniş ziyafet salonu (andronlar), sundurmalı yapı (oikoi), stoa ve etrafı sütunlu Zeus Tapınağı gibi geniş çapta inşaat faaliyetleri başlatılmıştır. 344’te İdrieus’un ölümüyle bu imar faaliyetleri son bulmuştur.
Kutsal alanın kült yeri olarak kullanılması MS.4.yy.’da meydana gelen büyük yangın felaketiyle son bulmuştur. Labranda’daki kutsal alana Mylasa’dan başlayan ve 8 m. genişliğinde olan kutsal yol ile ulaşılırdı. Bu yolun üzerindeki döşeme izleri günümüze kadar koruna gelmiştir. Alana iki giriş binasından biriyle geçilir. Dor binası diye adlandırılan yapı dikdörtgene yakın düzensiz oluşumuyla güney propylon binasının hemen doğusunda yer alır. Kuzeye dönük, dört sütunlu ön avlulu, mermer cepheli, Dor düzeninde bir yapıdır. Roma Dönemi’nde bu küçük bina hamam külliyesine dahil edilmiştir.Propylon bölgesi kuzeyde etkileyici bir duvarcılık gösteren, üzerindeki dört geniş geçitle uzun odalara açılan bir duvarla sınırlanır. Bu uzun odalar depo veya hazine odalarıdır. Geniş bir yapı külliyesinin bir kısmını oluştururlar. Bu yapı doğuda ve daha üst seviyede yer alan kutsal yemek için kullanılan 6 dörtgen odalı, sundurmalı yapı ile sınırlanır. 12 m. genişliğindeki merdivenle orta terasa ulaşılır. Burada Mausolos’un Andronu (Andron B) yer almaktadır. Bu Hekatomnos Sülalesi’nin başlattığı ilk yapıdır. Dörtgen cellası ve arka kısımda bulunan geniş dikdörtgen girintisi ile mabet benzeri bir binadır. Bu girintide olasılıkla Mausolos’un karısı ve kızkardeşi olan Artemisia’nın belki de Zeus’un heykelleri saklanıyordu. En üst terasta yer alan Zeus Mabedi doğuya dönüktür. En eski evresi 4.yy.’a tarihlenir. İkinci evrede cellanın boyutlarına uydurabilmek için 6 cephede, 8 yanlarda olmak üzere bir sütun dizisi ve cellanın arkasına bir mekan (opisthodomos) eklenmiştir. Bu sütunlu mabed İdrieus tarafından takdis edilmiştir. Düzenindeki ayrıntılar ve genel konumu nedeniyle bu mabed Priene’deki Athena Mabedi ile benzerlikler gösterir. Bu da her iki mabedin mimar Pytheos tarafından yapıldığına işaret eder. Mabedin güneybatısında ve yakınında İdreus’un Andronu (Andron A) bulunmaktadır. Yerleşmenin en iyi korunagelen binasıdır. Güney duvarı döşeme seviyesinden 7.9 m. yüksekliğindedir. Plan olarak Mausolos’un Andronunun aynısıdır. Cellanın içinde kutsal ziyafet sırasında kullanılan sedirlerin yer aldığı alçak sıvalı sekilerin izine rastlanır. Arka duvarda yer alan nişte kral ailesi İdrieus ile ve karısı Ada ve Zeus’un heykelleri saklanıyordu. Oikoi, antalar arasında yer alan dört Dor sütunlu sundurmanın arkasındaki boyutları eşit olmayan iki dikdörtgen odadan oluşmaktadır. Bu binanın çatı kaplaması da kısmen Dor, kısmen İon düzenlerinin karışımıyla oluşmuştur. Bu bina muhtemelen hem kutsal alanın arşivi olarak hem de rahiplerin çalışma yeri ve kutsal ziyafet için kullanılmıştır. Kutsal alanın kuzeyinde dik bir yokuş yer alır. Bunun güney yamacında mabedin üzerinde 15 m. uzunluğunda bir mezar yer almaktadır. Mezar odası ve girişi çıkıntılı tonozludur. Çatı Dor düzeninde granitten yapılmıştır. Kutsal alanın 200 m. batısında arkası istinat duvarıyla takviyeli stadyum bulunmaktadır. Her iki başta da yarışların başlama ve bitiş taşları halen mevcuttur. Kutsal alanda yapılan beş günlük şölen sırasında burada da yarışların düzenlenmiş olması gerekmekt
İlgili Aramalar: labranda, muğla, milas da gezilecek yerler, miğlas labranda,
Yorumlar
Yorum Gönder